Volg mij

Volg mij
Klik op deze afbeelding om te zien waar ik ben! het wachtwoord is: vespadakar

dinsdag 30 oktober 2012

Zondag 28 oktober

Vandaag echt heerlijk gereden op mn wonderbrommer, het asfalt was snel achter ons, dat kwam doordat de omgeving veranderde, er was weer iets te zien. Er is niets saaier/vermoeiender dan die Sahara doorsteek op de Vespa.

Die Sahara gaat nu over in de Sahel, dat klinkt erger dan dat het is. Het landschap is iets glooiender en 200% groener, het is nog steeds geen botanische tuin maar er staat links en rechts een boompje en een struikje.

Vandaag veel dode dieren langs de weg zien liggen. Sommige al enige tijd ontdaan van vlees en huid, enkele in staat van ontbinding maar het ergste is toch wel een dromedaris die zichzelf opblaast door de gassen die geproduceerd worden en dan langs de weg ligt als een tikkende tijdbom. Echt dat mauretanie heeft nog een hele lange weg te gaan op de ladder van beschaving. De troep langs de weg valt me inmiddels al niet meer zo op, behalve als dat gepaard gaat met een onmiskenbare rotte lucht.

Blij dat er weer een stuk off-road voor de boeg ligt rijden we richting het zuiden.
Bij het waypoint waar we rechts het asfalt moeten verlaten zou nog wat benzine te krijgen zijn volgens het road-book, helaas.......die was op, dat komt overigens echt veel voor, we moeten echt tanken voor ons leven hier, overal waar je een liter kunt scoren.....doen! De kwaliteit ervan kan ik niet beoordelen daar die stomme Vespa maar gewoon doet alsof hij een rondje door de stad rijdt, echt nergens last van. Er zijn overigens al heel veel technische problemen opgelost links en rechts. Van krukaskeerringen tot cylinders en zuigers. Er is ook een deelneemster die elke 20 km een liter olie moet bijvullen, dat blokje is echt overleden maarja we zijn er bijna..

Terug naar ons off-road stuk, we zijn er maar aan begonnen in de hoop dat Bob en Erik nog brandstof hebben in hun geweldige bezem-benz.
Na 20 km lekker door het zand gebuffeld te hebben zat ik ineens wel heel erg laag, lekke band dacht ik, maar dat zou niet moeten kunnen met het whealseal spul erin, nee mijn achter schokbreker had er geen zin meer in en was volledig doormidden gebroken. Overal van die lekkere dunne olie, ik kan je zeggen; dat is niet fijn in dat mulle zand. We zaten nog maar 11 km van het bivak, Giorgio, een toffe Belg, is doorgereden en heeft de reserve schokbreker van Tom opgehaald, in de tussentijd hebben Jelle in ik onder een boom 1,5 geslapen, heerlijk!

Na reparatie konden we weer door, die laatste kilometers werden mooier en mooier, echt door moerassen over smalle dijkjes. Hier hebben we de eerste apen gespot, schitterend.

We brachten de nacht door in redelijk moderne hutjes die daar door een grote reisorganisatie ooit zijn neergezet (1999) toen plots de dakar rally naar zuid Amerika ging kwam hier geen hond meer en is het verkocht aan de lokale bevolking. Die mensen snappen er echt niets van hoe je zo iets runt..

Redelijk goed geslapen, uiteindelijk midden in de nacht buiten in de tent gaan liggen, vroeg op, want de eerste kilometers zijn weer off-road en dat rijdt gewoon prettig als het nog geen 40 graden is. Rest van de dag, volgende blog.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten